آقا و خانم دانشمند! - وبلاگ آپلود

به گزارش وبلاگ آپلود، جام جم نوشت: شراکت های کاری و هم قدم شدن در جهت کسب وکار همیشه چالش های زیادی را به همراه دارد. این که دو نفر با دو سلیقه متفاوت بتوانند با همکاری یکدیگر موجب هم افزایی و رشد کسب وکار شوند، موهبتی است که نصیب همه کسب وکارها نمی شود. قطعاً این داستان میان افرادی که در زندگی نیز با هم همسفر و شریک شده اند شکل و شمایل متفاوتی خواهد داشت. این روزها بیش از گذشته شاهد این هستیم که همسران با همکاری و پشتیبانی یکدیگر کسب وکارهای جدیدی را راه اندازی می کنند و به چالش های جهت کارآفرینی همزمان با چالش های زندگی مشترک شان پاسخ می دهند. شاید شنیدن داستان نمونه های واقعی چنین همکاری هایی بتواند دید بهتری از زوایا و ابعاد پوشیده این شراکت ها برای مان ایجاد کند. دکتر علی پورسمر و مطهره میرزاده نیز جهت کارآفرینی شان را با آغاز زندگی مشترکشان آغاز کرده و با تلاش و پشتکاری که داشته اند پیروز به تولید محصولی دانش بنیان در حوزه چاپگرهای سه بُعدی در شرکت آبتین طب فناور شده اند. داستان زندگی و جهتی که این زوج در حرفه خود در پیش گرفته اند بسیار خواندنی است.

علی پورسمر، از آن دست جوانان خوش فکری است که به قول خودش روحیه کارمندی ندارد و همیشه دلش می خواسته کسب وکار خودش را راه اندازی کند. او پس از سرانجام دوره کارشناسی ارشد در رشته مهندسی پزشکی برای ادامه تحصیل و زندگی تصمیم به مهاجرت می گیرد و دوره دکتری مهندسی پزشکی را در دانشگاه نورث همپتون انگلستان می گذراند. اما تغییر شرایط زندگی و برخی مسائل خانوادگی تصمیم او را برای زندگی در خارج از کشور تغییر می دهد و پس از سرانجام تحصیلاتش به کشور بازمی شود.

دکتر پورسمر پس از بازگشت با حمایت بنیاد ملی نخبگان برای گذراندن دوره پسادکتری در پژوهشگاه پلیمر مشغول به کار می شود؛ جایی که نقطه عطفی در زندگی اش رقم می زند.

فصل جدید زندگی

دکتر پورسمر از فعالیت هایش در پژوهشگاه پلیمر می گوید: پس از بازگشتم به ایران در سال 95 از طریق بورسیه تحصیلی که از بنیاد ملی نخبگان دریافت کرده بودم، در پژوهشگاه پلیمر به عنوان محقق پسادکتری مشغول کار شدم. حدود یک سال پس از آن به خاطر این که همیشه در پی این بودم که با ایده هایی که دارم کسب وکار خودم را راه اندازی کنم، با کمک بنیاد ملی نخبگان و شراکت دکتر محمود اعظمی، از دوستان دوران تحصیلم در دانشگاه امیرکبیر، توانستم شرکت آبتین طب فناور را با هدف تولید ایمپلنت های پزشکی راه اندازی کنم. وی در ادامه درخصوص آشنایی اش با خانم میرزاده می افزاید: در همان دورانی که پژوهشگاه پلیمر مشغول به کار بودم خانم میرزاده هم آنجا دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر بودند. زمینه آشنایی مان فراهم شد و آذر 96 با هم ازدواج کردیم. اما در آن زمان در شرکت با هم همکاری نداشتیم.

تغییر راستا با ورود شریک جدید

مطهره میرزاده درخصوص آغاز همکاری مشترک شان در شرکتی که دکتر پورسمر ثبت کرده بود، می گوید: من پس از فارغ التحصیلی ام در شرکتی مشغول به کار شده بودم. اما همیشه دلم می خواست خودم شرکتی داشته باشم تا بتوانم به دنبال ایده هایم بروم. از آنجا که آن زمان هنوز شرکت ثبت شده دکتر پورسمر و دکتر اعظمی فعالیت منسجمی پیدا نکرده بود و از طرفی برای تولید ایمپلنت هایی که در نظرشان بود به فردی با تخصص مهندسی پلیمر نیاز بود، تصمیم گرفتیم من هم به عنوان شریک سوم در سال 97 وارد شرکت شوم. تقریباً در همان زمان هم توانستیم در مرکز رشد پارک علم و فناوری پردیس مستقر شویم.

وی درخصوص تحول فعالیت های شرکت از آغاز این همکاری توضیح می دهد: در آن زمان تولید ایمپلنت ها بیشتر به روش رپلیکا انجام می شد. این روش در مقایسه با تولید ایمپلنت به روش چاپ سه بُعدی کنترل پذیری کمتری دارد و به همین جهت تولید را با محدودیت های زیادی روبه رو می کرد.

دکتر پورسمر در تکمیل صحبت های میرزاده توضیح می دهد: یکی از مسائل عمده ای که در تولید ایمپلنت به این روش وجود داشت این بود که این روش فقط برای تولید ایمپلنت های انسانی کاربرد داشت. از طرفی تولید ایمپلنت انسانی پزشکی نیاز به مراحل مختلف آزمایش و بررسی دارد به همین خاطر قطعاً در کوتاه مدت نمی توانستیم به هیچ درآمدی دست پیدا کنیم و این موضوع برای ما مشکل ساز بود. وی می افزاید: ورود خانم میرزاده کمک کرد تا کارها با سرعت بیشتری پیش برود و فعالیت های شرکت جدی تر شود. در دوره تحصیلم در انگلستان، در شرکتی کار می کردم که آنجا تجربه کار با چاپگرهای سه بُعدی را پیدا کردم و بعد از بازگشت به ایران هم ارتباطاتی با آنجا داشتم و توانستم یک نمونه چاپگر سه بُعدی که تا حدی با ویژگی های مورد نظر ما مطابقت داشت را به امانت بگیرم.

خانم میرزاده نیز با تخصصی که داشتند برای توسعه جوهر مورد نیاز برای کار با این چاپگر سه بعدی فعالیت می کردند تا با مواد وارداتی کار نکنیم. پس از مدتی به دلیل این که نیاز داشتیم چاپگری داشته باشیم تا بتواند از درصد بالای پودر استخوانی به عنوان جز جامد برای چاپ استفاده کند، تصمیم گرفتیم چاپگر سه بُعدی خودمان را تولید کنیم که جوابگوی نیازمان باشد. پس از پیروزیت در ساخت چاپگری با این ویژگی برای اولین بار در ایران، پیروز به اخذ گواهینامه دانش بنیان در سال 97 شدیم و تصمیم گرفتیم برای دستیابی به درآمدی برای ادامه تحقیق و توسعه محصول اصلی مان، چاپگر خودمان را تولید و بفروشیم و از محل آن برای شرکت درآمد ایجاد کنیم.

پیشرفت های کاری

به گفته میرزاده مهم ترین مزیتی که شرکت آبتین طب فناور را از سایر هم صنفانش جدا کرده اینکه در تلاش است از مواد اولیه و جوهرهای ساخت خودشان با ویژگی هایی منحصربه فرد برای ساخت محصولات ایمپلنتی استفاده کند. وی در این رابطه می افزاید: تا به امروز پیروز به تولید هشت نوع جوهر با ویژگی های خاص و پرینت پذیری بالا برای تولید محصولات شده ایم. از این مرحله به بعد محصولات مان باید وارد مرحله آزمایش و بررسی های بالینی و اخذ مجوزهای مورد نیاز شود تا بتوانیم به مرحله ای برسیم که درآمد پایداری داشته و جذب نیرو داشته باشیم. دکتر پورسمر درخصوص فعالیت های کنونی شرکت توضیح می دهد: در حال حاضر نیاز به جذب سرمایه گذار برای ورود به بخش اخذ مجوز و بررسی های بالینی داریم. مذاکراتی نیز در این خصوص با چند مجموعه سرمایه گذار داشته ایم ولی هنوز به توافق نرسیده ایم. البته حمایت هایی را از معاونت علمی و صندوق نوآوری وشکوفایی دریافت کرده ایم. اما در این مرحله سرمایه و بستری که نیاز داریم از طریق تسهیلات دانش بنیان ها برآورده نمی شود.

وی درخصوص ویژگی های محصول نهایی شان توضیح می دهد: مهم ترین ویژگی این ایمپلنت های فک و صورت این است که پس از مدت شش ماه در بدن جذب و با بافت بدن یکی می شود. این ویژگی به خصوص برای جراحی های فک و جمجمه بچه ها که در سن رشد قرار دارند بسیار مهم است. زیرا اگر ایمپلنت ثابت باشد پس از مدتی حالت سر یا صورت نامتناسب خواهد شد. به گفته مدیرعامل این مجموعه دانش بنیان تولید چنین ایمپلنتی با چاپگر سه بعدی امکان شخصی سازی محصول متناسب با حالت صورت بیمار را فراهم می کند. از طرفی خلل و فرج مورد نیاز در این ساختار در چاپ سه بعدی بسیار دقیق و قابل کنترل خواهد بود.

کسب وکارتان را اصولی پیش ببرید

میرزاده با اشاره به شکست هایی که در مذاکره با برخی سرمایه گذاران تجربه کرده اند، تصریح می کند: به نظر من علت اصلی پیروز نبودنمان در جلسات جذب سرمایه این بود که ما محقق هستیم و خیلی از زبان بازار سر درنمی آوریم. به همین خاطر خیلی نمی توانیم در متقاعد کردن سرمایه گذار پیروز عمل کنیم. وی در ادامه می افزاید: این موضوع موجب شد ما از پارک علم و فناوری پردیس کمک بخواهیم. اکنون با کمک پارک در حال تنظیم دقیق مدل کسب وکارمان هستیم. احساس می کنم این موضوع می تواند نقش مؤثری در ارائه درست تر محصول و کسب وکارمان به سرمایه گذاران داشته باشد. برخلاف دکتر پورسمر که معتقد است کیفیت محصول موجب جذب سرمایه می شود، فکر می کنم کیفیت به تنهایی کافی نیست. به عقیده این محقق حوزه پلیمر یکی از مسائلی که بسکمک از کسب وکارهای دانش بنیان با آن روبه رو هستند اینکه خیلی با ادبیات و ملزومات زیست بوم کسب وکار آشنایی ندارند. در حالی که سرمایه گذاران می خواهند با عدد و رقم بدانند که نتیجه سرمایه گذاری شان در طول زمان به چه صورت پیش خواهد رفت.

نمی خواهم در سایه باشم!

از این زوج کارآفرین پرسیدم تا به حال از ادامه همکاری منصرف نشده اید و اگر به گذشته برگردید باز هم در کسب وکارتان باهم هم راستا می شوید؟

دکتر پورسمر می گوید: مساله ای که اکنون با آن روبه رو هستیم این است که خانم میرزاده تمایل دارند کسب وکار مستقلی برای خودشان داشته باشند و من هم علت این تمایل را درک می کنم و قبول دارم. این که ایشان با ما شراکت دارند موجب شده که در برخی موارد در سایه قرار بگیرند. خیلی از مواقع از انجام برخی از تصمیمات شان جلوگیری می کنم و احساس می کنم شاید در بلندمدت تصمیم درستی نباشد. در صورتی که اگر در کسب وکار خودشان باشند آزادی عمل بیشتری خواهند داشت. از طرفی این تداخل در برخی موارد وارد زندگی مشترک مان نیز می شود.

میرزاده در این رابطه بیشتر توضیح می دهد: از آنجا که تجربه دو همکار دیگر از من بیشتر است، خواه ناخواه باعث شده که من به عنوان عضو اصلی دیده نشوم و در بسکمک از موارد من را بیشتر همسر دکتر پورسمر می شناسند. در حالی که دوست دارم در برخی از موضوعات خودم نفر اول باشم. به همین خاطر در حال حاضر سعی کرده ام در کنار پروژه هایی که به صورت مشترک در حال اجرای شان هستیم برخی پروژه های مستقل را برای تولید جوهرهای پلیمری پیش ببرم و شاید در ادامه بتوانم این پروژه های مشترک را به سمت شرکتی مستقل پیش ببرم.

به عقیده دکتر پورسمر راه اندازی شرکت جدید در شرایطی که هنوز شرکتی که دارند به ثبات کامل نرسیده است خیلی مقدور نیست، به همین جهت احتمالاً در آینده پس از ثبات بیشتر شرکت امکان ایجاد شرکتی مستقل فراهم خواهد شد.

کار باید در محیط کار بماند

عمر همکاری و زندگی مشترک دکتر پورسمر و مهندس میرزاده از دو سال عبور کرده است. قطعاً در طی دو سال زندگی و کارشان با چالش ها و فراز و فرودهای زیادی روبه رو شده است. از آنها درخصوص چگونگی مدیریت تعادل میان کار و زندگی از ابتدا با هم شرط کرده بودند پرسیدیم. میرزاده در این رابطه به جام جم می گوید: از آنجایی که ما در تمام طول شبانه روز در کنار هم هستیم، طبیعی است که وسوسه می شویم اوقاتی که خارج از شرکت و در خانه هستیم نیز در مورد کار صحبت کنیم و برخی از کارها را پیگیری کنیم. اما در چند ماه اخیر قانون سفت و سختی برای خودمان گذاشته ایم که نباید کار را با خودمان به خانه وارد کنیم. پرسیدم چرا از چند ماه اخیر، آیا با چالش یا مشکل خاصی روبه رو شده بودید؟ دکتر پورسمر در پاسخ می گوید: این موضوع نکته بسیار مهمی است و اگر به آن توجه نشود می تواند به چالشی فرسایشی تبدیل شود. ما نیز به مرحله ای رسیدیم که این موضوع از صبر و تحمل هردوی مان خارج شد. بگذارید جور دیگری برای تان بگویم؛ همکاری کاری در زندگی مشترک مثل تیغی دو لبه است. همان گونه که مزایای بسیار زیادی دارد، اگر به آن دقت نشود می تواند اثر مخربی بر زندگی زناشویی داشته باشد.

به عقیده پورسمر زوج های کارآفرین به دلیل اشتراکات زیادی که طی کار با یکدیگر پیدا می کنند حرف ها و شرایط یکدیگر را بهتر درک می کنند. وی در این رابطه توضیح می دهد: برای مثال در روزهای پر چالش ابتدای راه اندازی کسب وکار اگر ما با هم همکار نبودیم، شب که دیروقت به خانه برمی گشتم یا زمان هایی که به دلیل مسائل کاری خسته و بی حوصله به خانه برمی گشتم و مشغله های ذهنی زیادی داشتم ممکن بود در زندگی با مسائل و اختلافاتی روبه رو شویم. اما از طرف دیگر خیلی درگیر کار بودن هم واقعاً خوب نیست و قطعاً در بلندمدت مشکل ساز خواهد شد.

میرزاده در تکمیل این صحبت ها می گوید: ما خیلی از شب ها که کارمان طولانی می شد و نمی توانستیم در پارک پردیس بمانیم دستگاه مان را به خانه می آوردیم و تا پاسی از شب همچنان روی آن کار می کردیم.

با صبوری شراکت کنید!

از دکتر پورسمر و میرزاده خواستم تا کلید طلایی را که از این تجربه کاری و زندگی مشترک به دست آورده اند در اختیار خوانندگان جام جم قرار دهند. میرزاده با تأکید گفت: مهم ترین ویژگی برای زوج هایی که می خواهند شراکت کنند، وجود حس اعتماد است. از طرف دیگر در حوزه کسب وکارهای دانش بنیان معمولاً نتیجه دریافت زمان می برد به همین خاطر زوج ها باید به معنای واقعی صبور باشند و اگر با هم همدل و حامی یکدیگر نباشند، شاید خیلی نتوانند در مقابل چالش های پیش رو دوام بیاورند.

پورسمر نیز معتقد است که زوج هایی که چنین قصدی دارند باید با آمادگی کامل برای رویارویی با چالش ها وارد کار شوند و تلاش کنند هنگام بروز خطا به جای سرزنش کردن، مهارت پذیرش متقابل را داشته باشند. وی ادامه می دهد: باید هر دو طرف روحیه جنگنده و خستگی ناپذیر کارآفرینی را داشته باشند. اگر هر دو نفر آمادگی لازم برای راه اندازی کسب وکار را داشته باشند، مسلماً شراکت با کسی که زندگی را نیز با او شریک هستیم می تواند مزایای زیادی داشته باشد.